Kasım

Kasım başkadır benim için.

Sait Faik ile aynı ayda doğmuş olmak mutlu ediyor beni.

Karla karışık yağmur ve üşüyen ellerimi hatırlatan rüzgar var İstanbul'da.

Adımlarım taşıyordu şehirden ve adımlarım şehirden taşıyordu yeşil bir coğrafyaya beni.

Aydınlıkla karanlık arası düşler gördüm göz kapaklarım kapanıp açılıncaya kadar.

Avcumla içtiğim suların , gür ağaçların , sarı yayla çiçeklerinin olduğu ; kıvrımlı yolların ve teknolojinin bitip huzurun başladığı yeşil çimenlerde otururken gördüm kendimi.

Ve yine İstanbul.

Rüzgar, savrulan damlalar ve ben aheste adımlarımın son bulduğu yerde otobüs durağındayım.

İkindi ile akşam arası bir zamanda bekliyorum otobüsü ve hayatın bana getireceklerini.