Bayram

Bugün bayram.

Şimdiden uyarayım !!!

Sakın ha öyle kalabalık ve mutlu aile tablolarından, susmayan kapı zilinden, çikolata toplayan bayram çocuklarından, gelinlerden, damatlardan, torunlardan bahsedeceğimi sanmayın.

Öyle şıkır şıkır da giyinmedim. Sabah kalktığım gibiyim. İki görüntü arasında yedi değil sadece iki fark var. Saçlarım taranmış ve gözlerimdeki şişten eser yok ))

Bayram sabahı ve ailem şehir dışında. Sabahın 6 sıydı annemle konuştuğumda, çok daha sonra babam ve abimle bayramlaştım.

Bayram sabahı ve ben özenle hazırlanmış iki kişilik kahvaltı sofrasının tek sakiniyim.

Kız kardeşim bütün ısrarlarıma ve uğraşlarıma rağmen bana  eşlik etmedi.

Yediklerime olmasa da gördüklerime eşlik edin diye kahvaltı masasını görüntüledim.

Bundan yaklaşık beş yıl önceydi. Doğuda görev yaptığım ailemden 1400 küsür km uzakta olduğum bi bayram sabahı geldi aklıma. Kar kış ve bayram tatilinin üç gün olması ayırmıştı beni ailemden. Buruk ve ağlamaklı ses tonuyla konuşup , bayramlaşmış sonra da ağlamıştım. Şöyle güzel bir kahvaltı hazırlayıp kendimi mutsuzluğun içinden çıkaracaktım ki tüpün bittiğini öğrendim.. Hani büyük şehir olsa hazırlanıp çıkar, dışarda bir kafede kahvaltı edersin. Ama orası tüpçünün,fırının ve birkaç tane olan kafelerinin açık olmadığı bir il. Yalnız başına açtığım oruçlara mı yanarsın, ailemden uzakta bayram sabahına gözlerimi açtığıma mı yoksa tüpün bitip, sıcak bir bardak çaydan mahrum kalışıma mı üzüleyim bilemedim.

Yalnızlık zor . Ve ben 30 yaşını doldurduğum şu günlerde ilerisi için ciddi ciddi endişelenmekteyim.

Siz misafirlerinizi ağırlayın ben de yavaş yavaş kahvaltı masasını toplayayım.

Hepinize iyi bayramlar.