Blog ile gelen...

Z. Hanım'a

8 yıl öncesi...

Üniversiteye kayıt için gittiğim yabancı bir şehirde daha önce hiç gitmediğim bir evin misafir odasında oturuyorum. Zahmet olmasın diye tok gidilen, dakikalar önce tanıştırıldığım evin hanımını aç olmadığıma inandırmaya çabalıyorum. Çayda karar kılıyoruz. Birbirini anlamanın, dinlemenin, muhabbetin adı oluyor çay. 

Benim yaşlarımda iki kızı olduğunu öğreniyorum. Küçük olan üniversitede benim bir üst sınıfım. Onunla sonraları ara sıra görüşüp konuşuyoruz. Büyük kızı şehir dışında. O da üniversitede okuyormuş. Adı söyleniyor. "O" o an orada öylece kalıyor. 

Bir gün Kırtasiye#1 yazısının  altında şu yorumu görüyorum ve şaşırıyorum:

Adsız23 Ağustos 2012 10:25

Hayırlı günler Elife Hanım.Dün tevafuk sitenizi gördüm ve incelemeye başladım. Ben de kitap, kitap ayracı(1000 civarında koleksiyonum var), kırtasiye gereçleri tutkunuyum.sizinle tanışmak ve size hediyeler yollamak isterim..vesselam.

Hiç tanımadığınız biri size hediye göndermek istese haliyle aklınıza bin türlü soru gelir. En azından bana öyle oldu:) Sonra mailler yazıldı, telefonda konuşuldu. Ve işte o günden beri Z. Hanımla bağımız hiç kopmadı. Pek çok paylaşımın olduğu sayısız kargonun gidip geldiği her haftaya her güne bir paylaşımın düşüldüğü o güzel Hanımefendi kim mi? Yabancı bir şehirde daha önce hiç gitmediğim bir evin misafir odasında oturup çay içerken anlatılan evin büyük kızından başkası değil. 8 yıl önce ismini duyup da göremediğimi Rabbim blog vesile ile karşıma çıkardı. Bizi birbirimize can yoldaşı yaptı.

Şimdiye kadar bana yolladıklarını hiç paylaşmadım. Hep kendime saklamıştım. Ama siz de bu dünyada iyi insanların olduğunu, ummadığınız zamanda umulmadık güzelliklerin başınıza gelebileceğini benim vesilemle de görün istedim.

Z. Hanıma ve tüm dostlara selam olsun

Gülümseyin