Gece

Bir gece vaktindeyim. Geceye yıldız yıldız dağılıyor 

İstanbul. Kıpırtısız kalbime , açık olan pencereden rüzgar

değiyor uykuların rüyalara karıştığı saatte.

Renkleri kelimeler olan müthiş bir tablonun sahibi

geliyor aklıma.

" Her yüz bir şehir gibi. İlk baktığında yabancı gelir

insana. Zamanla anlarsın nereleri çıkmaz sokak nereleri

seyfiye yeri. Neresinden izlenir bu güzel şehir nereleri 

dipsiz kuyu. Ve bir zaman gelir,tanımadığın bi şehir

memleketin olur."

Ne kadar da manidar. Ne kadar da yerinde.

Hüzünlü bir hikayenin mutlu biten son cümlesi gibi

hatırda güzel kalsın .