Alı solmuş yazmanın örttüğü, sinemde saklanan yetim çocuk gülüşlü sızıyı göremezsin. Çoğalırken akşamın karanlığı gibi sessizliğim, sen bilemezsin Eylülde pencere kenarında sabahlayanları.
Soluğu kesilenlerin, yüreği daralanların soluğu. En güzel mevsimim. Eylül...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuzu yazdıktan sonra YORUMLAMA BİÇİMİ kısmında ANONİM seçeneğini işaretleyip yorumunuzu yayınlayabilirsiniz.