Ömür dediğin

Yine akşam vakti
Yine süte bal mı kuru incir mi koymalı  yazımdaki üçlü
Babam ve kardeşimle, Ömür Dediğin'i izliyoruz
Tek göz odalarında yanan sobaları,
Allı güllü basma örtülü sedirleri
Rengi kaçmış kilimleri ile
Antalya'nın bir köyünde yaşayan
86 ve 82 yaşlarında bir çift...
Titreyen elleriyle tutuyor amca tepsiyi
Üzerinde yufka ekmeği ve birkaç parça peynir var
Yürüyemeyen eşinin önüne usulca bırakıyor
Titreyen eller bu defa yufkaya uzanıyor
Ufacık peynir parçasını sarıyor yufkanın içine.
İnstagramda, bloglarda paylaşılan kahvaltı  fotoğrafları geliyor aklıma
Uzağa gerek yok diyorum, 
kendine bak ...
Senin yaptıkların, hazırladıkların, çektiklerin..?
Oysa kahvaltı için biraz peynir biraz ekmek yeterliymiş
yürüyemediğin için tepsiyi oturduğun yere getiren eşin olduktan sonra
Bala, böreğe kırk çeşit nimete gerek yokmuş
"Bizim heveslerimize bak bir de onların yaşantılarına" diyorum
Kardeşim de duygulanıyor
Ne çok dünyevileşmişiz ne çok sever olmuşuz eşyayı
"Doğru söylüyorsun abla" diyor kardeşim
Kocaman nefes alıyor, daha diyecekleri var belli ki
Tek göz oda, 
yatacakları bir divan, 
oturacakları bir sedir,
içlerini,evlerini ısıtan bir soba
yetermiş insana, değil mi baba?
Babam sessiz
Babam mahzun
Belki aklına rahmetli babası gelmiştir
Belki de dizleri tutmayan annesi
Ya da fakirlikleri, çektikleri sıkıntılar
Kara lastikle ama çorapsız okula gitmeler

Çocukken kahvaltıda siz ne yerdiniz baba diyorum
yarma aşı diyor
pancar çorbası
turşu aşı
Fakirdik diyor
O zamanlar herkes fakirdi

Ömür Dediğin TRTnin en çok sevdiğim programı
TV de denk gelmeyi beklemeyin
Müsait bir zamanınızda açıp izleyin derim
Sevgilerimle,

Not: Kitap Üzerine -3-  akşama sizlerle
Meraklısına duyrulur